Ο Μιχάλης Λεμονής, ένας από τους πιο έμπειρους και διακεκριμένους Έλληνες αθλητές ΑμεΑ στο μπότζια, ετοιμάζεται για μια διπλή αγωνιστική πρόκληση: πρώτα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και αμέσως μετά στο Παγκόσμιο Challenge της Πολωνίας. Με σύμμαχο την αφοσίωση, το πάθος και την πείρα του, αλλά με ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο για προπονήσεις, ο Λεμονής αποδεικνύει για ακόμη μία φορά τι σημαίνει αθλητικό ήθος.
«Με δύο προπονήσεις πάμε για μετάλλιο»
Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μπότζια θα διεξαχθεί στα Άνω Λιόσια από 31 Μαΐου έως 4 Ιουνίου, με τη συμμετοχή 22 αθλητών. Ο Μιχάλης, που εκείνη την ημέρα έχει και τα γενέθλιά του, μπαίνει αποφασισμένος να διεκδικήσει θέση στο βάθρο – στόχος του είναι η πρόκριση στην Εθνική Ελλάδας. Παρότι έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει μόλις δύο προπονήσεις, λόγω επαγγελματικών και προσωπικών υποχρεώσεων, δεν το βάζει κάτω:
«Έχω τη δουλειά μου, 50 πράγματα να διαχειριστώ, αλλά κάνω ό,τι μπορώ. Αν είχα περισσότερο χρόνο, θα ήμουν παγκόσμιος με τις δυνατότητές μου. Το Μπότζια είναι ένα δύσκολο άθλημα, ειδικά για ανθρώπους με νευρομυοσκελετικές προκλήσεις», δηλώνει στο fonien.gr.
Μετά το Πανελλήνιο, η κορυφαία πρόκληση της Πολωνίας
Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από τη λήξη του Πανελληνίου, ο Μιχάλης θα αναχωρήσει για την Πολωνία και το Παγκόσμιο Challenge, με στόχο την πρώτη πεντάδα στον κόσμο. Εκεί θα αγωνιστούν οι κορυφαίοι του πλανήτη, σε μια διοργάνωση με 55 αθλητές. Η ελληνική αποστολή θα αποτελείται από 12 άτομα, και ο Λεμονής δηλώνει έτοιμος για τη διεθνή αναμέτρηση:
«Η αγωνιστική ροή που θα αποκτήσουμε στο Πανελλήνιο είναι το “κλειδί” για να φέρουμε αποτέλεσμα και στην Πολωνία».
Στήριξη στους νέους, αγώνας για καθαρό αθλητισμό
Ο Μιχάλης Λεμονής δεν είναι μόνο αθλητής. Είναι και υποστηρικτής της επόμενης γενιάς αθλητών με αναπηρία, φροντίζοντας με κάθε ευκαιρία να ανοίγει τον δρόμο:
«Στόχος μου είναι να μπουν νέα παιδιά στον αθλητισμό. Χαίρομαι όταν βλέπω φρέσκο αίμα στα γήπεδα. Θέλω να φεύγω σιγά-σιγά από τη σκηνή, αφήνοντας χώρο για τους νέους».
Παράλληλα, καταγγέλλει –με ειλικρίνεια και τόλμη– την αδικία που προκαλεί η συμμετοχή σχεδόν αρτιμελών αθλητών στις κατηγορίες ΑμεΑ, κάτι που –όπως λέει– «κλέβει τον κόπο των παιδιών που πραγματικά αξίζουν την ευκαιρία».
Ο Μιχάλης δεν απολαμβάνει προνόμια. Προπονείται ελάχιστα λόγω εργασίας, ενώ δεν έχει δεχτεί ούτε κρατική χρηματοδότηση, απορρίπτοντας ακόμα και την πρόταση στήριξης 4.000 ευρώ από την Περιφέρεια Κρήτης, δηλώνοντας:
«Δεν θέλω να πάρω λεφτά απ’ την εργασία μου. Θέλω να πετύχω με τους δικούς μου όρους».
Ευχαριστεί θερμά το τεχνικό του επιτελείο, τους εθελοντές που τον στηρίζουν καθημερινά, αλλά και το χορηγό του, την VIMAR η οποία αναλαμβάνει πλήρως τα έξοδά του – ακόμη και την παρουσία φυσικοθεραπευτή στην Πολωνία και επίσης από καρδιάς, να ευχαριστεί τον Κωστή, τον Μαρή, τον Φλάβιο, όλα τα παιδιά που τον βοηθάνε και είναι πάντα δίπλα του.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Περιφέρεια Κρήτης, στον κύριο Αναουτάκη για την πρόταση που μου έκανε να μου δώσει 4.000 ευρώ. Εγώ τα αρνήθηκα γιατί δεν θέλω ποτέ να πάρω λεφτά απ’ την εργασία μου. Στον κύριο Ανδρουλάκη και στον συνάδελφό μου, τον κύριο Μάλιαρη, που με βοηθάει όσο μπορεί στη δουλειά και κάνουμε άλματα στο Τμήμα Αθηκετισμού και στους άλλους μου συναδέλφους.